Kaliteli görüntü ve görüntü kaydetmede etkin olan üç unsur olduğunu biliyoruz. Bunlar isığın şiddeti (diyafram); ışığın kaydedilme süresi (enstantane) ve kaydedildiği materyalin algılama hassasiyeti (ISO)
Film ve Sensörler belli bir standartta ışığı algılamak üzere imal edilmişlerdir. Genelde az ışıklı ortamlarda daha rahat görüntü kaydetmek için kullanıcılar yüksek ISO değeri kapsayan gövdeleri tercih etmeye çaba sarfederler. En kaliteli görüntüler düşük hassasiyet ayarında kaydedildiği bir gerçek. Yüksek hassasiyet ayarlarında kumlanma (gren-noise) artar. Hassasiyet arttıkça istenmeyen görüntü kirliliği oluşur. Bu durum aslında filmde kimyasal yanma veya sensörde elektronik gürültüdür. Fotoğrafçılığa yeni başlayan fotoğrafseverler bu kelimeler ve kısaltmalara bir anlam veremez.
ISO – ( International Standarts Office veya International Stardard Organization ) Uluslararası Standartlar Örgütü kısaltmasıdır. Günümüzde ortak kullanılan hassasiyet birimidir.
ASA – (American Standarts Association) Amerikan standartlar birliğinin kısaltmasıdır. Yaygın olarak yakın tarihe kadar kullanılan standart. Belkide Kodak firmasının hakim firma olmasından dolayıdır.
DIN- (Deutsches Institut für Normung ) Alman standartları enstitüsü. Yaygın olarak Avrupa kıtasında geçerliydi. SCH (şayner) Scheiner hassasiyet birimiyle birlikte bir süre kullanıldı.
GOST (Rusça: ГОСТ) – Rusya standartları kurumu. Sovyetler Birliği ve daha sonra ilgili devletler tarafından kullanılan hassasiyet birimi.
BSI – (British Standards Institution) İngiliz standartları enstitüsü. Yaygın olmasada İngiltere’de kullanılan hassasiyet birimi.
Yukarıda saydığımız standartlar dışındada yaygın olmasada bazı standartlar mevcuttur. Son yıllarda dünya standartlaşması sonucu ISO (International Standarts Office) birimi ortak hassasiyet birimini tüm devletler kullanmaya başladı. Özellikle dijital çağda bu birliktelik kaçınılmaz. Özellikle ASA ve DIN film hız standartlarını 1974 yılından bu yana ISO standartları içine kombine edilmiştir.
